دونقطه ضعف مردم در عزاداری ها .
نقطه ضعف اوّل:
یکی از نقاط ضعف مردم چه کسانی که مجلس به پا میکنند و چه کسانی که مستمعین این مجلس هستند این است که اکثریت قریب به اتفاق این دوستان ((خواهان ازدحام جمعیت هستند )) و اسثنا هم بسیار بسیار بسیار محدود در این قضیه اتفاق می افتد که هم مستمعین و هم موسسین به دنبال ازدحام جمعیت نباشند .
این یعنی چه ؟؟ این یعنی نابودی دین این یعنی شکست شیعه .
مگر ما میخواهیم لشگرکشی راه بیندازیم ویا قصد سان دیدن را داریم که به دنبال ازدحام جمعیت هستیم ؟ اصلا هدف چیز دیگری است :هدف روشن شدن حقیقت ها و مبارزه با تحریف هاست نه ازدحام جمعیت .
حالا این وسط میماند گوینده : اگر بخواهد با تحریف ها مبارزه کند و حقایق را بگوید اگر نیت ، نیت اصلی باشد نیت ازدحام نباشد آنوقت مستمع را چه بکند ؟ موسس را چه بکند ؟ آنها دنبال جمعیت هستند واگر بخواهد با تحریف ها همراهی بکند و روی دوش این جمعیت نادان احمق سوار شود آنوقت چه؟
پاسخ این است او باید با این تحریف مبارزه بکند حالا چه کار دارد این مستمع ،این موسس خوشش می آید یا نه ؟ باید ببیند امامش چه میگوید .
نقطه ظعف دوّم:
نقطه ضعف دوم این عوام الناس این است که میگویند مجلس باید واویلا شود باید کربلا شود می گویند اشک ریختن به تنهایی کافی نیست باید مجلس از جا کنده بشود .
بله مجلس باید از جا کنده بشود ،مجلس باید عاشورا بشود ولی از راه صحیح با بیان حقایق بدون آنکه یک روضه ی دروغی خوانده بشود .
اگر اشکی از روی صداقت ریخت شود و واویلا هم بپا شد مجلس هم کربلا شد خیلی عالی است ولی اگر اینگونه نشد باید با امام حسین علیه السلام بجنگیم ؟ باید دروغ ببندیم باید ازتحریف ها استفاده کنیم؟
حال این مردم همچنین نقطه ضعف هایی دارند باید چه کار کرد با آنها باید گفت حالا اینها که احمقند من هم بیایم از این حماقتشان استفاده کنم ؟ نه، بزرگترین رسالت مبارزه با نقاط ضعف مردم است .
به حمدالله کم نبوده اند از اینگونه علما هم مثلا مرحوم حاجی نوری (رضوان الله علیه) که قدم های خوبی در این راه برداشت .