جرح راوی
غیبت کردن به خودی خود فی نفسه گناه بسیار بزرگی است که در دین ما بسیار این کار نهی شده است .
ولی همین غیبت کردن بعضی مواقع نه تنها حرام نیست بلکه لازم است چه بسا بعضی علما این کار را از واجباتهم شمرده اند .
این وضع زمانی اتفاق می افتد که کسی مثلا یک حدیثی را به دروغ از یک معصوم نقل و روایت کند . حالا یک همچنین چیزی پیش آمده است یک نفر هرچند عالم میاید یک حدیثی را روایت میکند آیا ما بدون آنکه برویم و درباره آن حدیث تحقیق کنیم باید به خوبی آنرا قبول کنیم ؟
یک عالم ممکن است در بعضی مواقع هم درست کردار باشد ، راستگو باشد ولی وقتی دروغی به ائمعه اطهار میبندد ما باید در باره آن تحقیق و در صورت اثبات شدن دروغ آن باید درتمام تاریخ این مرد رسوا شود ،باید آنرا به عنوان یک درغگو به مردم معرفی کنیم .
این یعنی جرح ، جرح وظیفه ی ماست که اگر این وظیفه را انجام ندهیم مانند این است که درزمان امربه معروف و نهی از منکر این کار را انجام نداده ایم
پس مسولیم دربرابر کسانی که تحریف میکنند بایستیم. ح تی اگر همه ی دنیا مقابل ما بودند.
عوامل چند ماهیتی بودن قیام امام حسین علیه السلام(3)